Szkolna opieka stomatologiczna

	WIELKOPOLSKA IZBA LEKARSKAKomisja Stomatologiczna
Poznań 2017-10-13			Naczelna Rada Lekarska

Uwagi do projektu

 założeń do projektu ustawy o zdrowiu dzieci i młodzieży

w  wieku szkolnym- część dotycząca opieki stomatologicznej

Pozytywnie należy ocenić :

• odejście od sygnalizowanej wcześniej zasady, że w każdej szkole musi być gabinet stomatologiczny,
• ideę  rozdziału kompetencji zespołu odpowiedzialnego za koordynację opieki nad uczniami

Na tym etapie powinno się jednak już określić zasady współpracy szkoły z gabinetem mieszczącym się poza szkołą, a przede wszystkim tryb nawiązywania tej współpracy.

Po reformie systemu oświaty szkoły podstawowe to znów szkoły 8-klasowe , co  w każdym wypadku daje dużą zbiorowość uczniów. Tymczasem projekt konsekwentnie wspomina o „gabinecie współpracującym” oraz o „lekarzu dentyście” -w liczbie pojedynczej.

Za niecelowe należałoby uznać docelowe przyporządkowanie jednej szkole jednego stomatologicznego  gabinetu współpracującego. Taki rozmiar zadania , jakiemu miałby sprostać jeden gabinet może być znaczącym  czynnikiem zniechęcającym do ewentualnej współpracy.

W założeniach do projektu ustawy powinno być więc zaznaczone , że liczba pozaszkolnych gabinetów stomatologicznych, współpracujących ze szkołą nie będzie sztywno ustalana.

Konsekwencją zapisu o koordynującej roli pielęgniarki środowiska nauczania lub higienistki szkolnej winno być powierzenie im zadania wyselekcjonowania grup dzieci i młodzieży według stopnia zagrożenia i -jak to jest ujęte w projekcie-„współpraca z lekarzem dentystą, wskazywanie rodzicom możliwości korzystania ze świadczeń zdrowotnych w zakresie stomatologii oraz monitorowanie realizacji zaleceń lekarza dentysty.”

W ramach realizacji tych zadań pielęgniarka czy higienistka powinna wskazać  lub nawet pomóc w przejęciu ucznia w leczenie, przez dowolną placówkę stomatologiczną posiadającą umowę z NFZ . Wybór może i powinien odbywać się w porozumieniu z rodzicami lub opiekunami i uwzględniać np. miejsce leczenia rodzeństwa, całej rodziny, odległość gabinetu od miejsca zamieszkania ucznia itp.

Przy zadawalającej rentowności leczenia dzieci i młodzieży (a to, jako narzędzie wykonania ustawy należy bezwzględnie założyć) , pozyskanie gabinetów stomatologicznych do współpracy ze szkołą nie powinno być problemem, o ile właśnie intensywność tej współpracy będzie mogła być  na bieżąco modyfikowana.

Kluczową sprawą będzie właśnie rentowność tego leczenia i działania w tym obszarze powinny przewidywać wzrost obecnie funkcjonującego współczynnika korygującego.  W tym wypadku należy się zastanowić, czy ustawą  o zdrowiu dzieci i młodzieży w  wieku szkolnym nie należałoby dokonać zmiany w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych poprzez zapisanie jako reguły, w akcie rangi ustawowej współczynnika korygującego dla  świadczeń udzielanych dzieciom i młodzieży, z jednoczesną delegacją dla ministra zdrowia lub prezesa NFZ do jego określania.

W imieniu Komisji Stomatologicznej

Andrzej Cisło, Przewodniczący

Zmagasz się z problemami ze zgryzem bądź nie jesteś pewien czy potrzebujesz aparatu ortodontycznego? Skontaktuj się ze specjalistą z zakresu ortodoncji  z kliniki stomatologicznej Stankowscy-Białach! W ramach usług ortodoncja Poznań, zadba on o stan Twojego uzębienia i przywróci mu pełną funkcjonalność.